Alle denkbare modetrends van decennia geleden heeft Herma van Wezel (75), Scholte in haar paspoort, zo’n beetje mee mogen maken. Niet verwonderlijk als je weet dat ze liefst 54 jaar, vanaf haar 16e, in het kappersvak heeft gezeten. De meeste jaren daarvan was ze te vinden in de kapsalon van Jolanda van Engelen, destijds een bekende verschijning in Waalwijk. Vijf jaar geleden kapte ze ermee.

Een verhaal van Harry Hens

Kappersopleiding

Zoals gezegd, na de middelbare school ging ze werken en volgde tegelijkertijd de kappersopleiding in Tilburg. Na een inwerkperiode bij Sjef van den Hoven in Drunen ging ze in 1966 werken bij Jolanda in de Mgr. Zwijssenstraat. De salon was amper 12 m2. groot. Leergierig en met veel plezier werkte ze er vanaf het begin. Op het moment dat de kapsalon verhuisde naar een nieuwe werkruimte in een voormalige nonnenklooster, maakte Herma de keuze om ambulant te gaan werken. Vijf jaar nadien werd een nog groter pand in de Margrietstraat betrokken. Herma werd gevraagd om het team weer te komen versterken. Voor speciale cursussen ging ze in de avonduren en op zondag naar Amsterdam. Om de mode nauwgezet te blijven volgen, ging ze ook in binnen- en buitenland naar de Europese Kampioenschappen.

De jaren verstreken. Jolanda had de zaak inmiddels definitief gesloten. Herma ging werken bij Walther de Rooij. Tot haar verlate pensioen, 20 jaar later, werkte ze er tot volle tevredenheid, met veel clièntéle uit het verleden.

l’Ecurie

In de jaren ‘70 waren pruiken helemaal in. Met hot pants, mini- en maxi mode, compleet met hoge plateauzolen, hoorde je er als twintiger helemaal bij in het uitgaansleven. Zo ook Herma. De nieuwste mode bepaalde het Waalwijkse straatbeeld rondom sociëteit l’Ecurie in de Grotestraat.

In 1994 werd een groots opgezette reünie georganiseerd in Chalet Fontaine in Kaatsheuvel. Met honderden vriendinnen, vrienden en oude bekenden uit de jaren ‘60 en ‘70 werden dierbare herinneringen opgehaald uit de tijd van ‘l’Ecurie’, thuis in de Gecroonde Leersse en R&B club ‘Memphis Gold’, de andere sociëteit in de Stationsstraat. Tijden herleefden als nooit tevoren. Meer dan 640 oud-leden gaven gehoor aan de uitnodiging. Een avond om niet snel te vergeten. Herma weet er smeuïge verhalen over te vertellen alsof het gisteren was.

Chez Bob

Herma hield van een feestje. Dat mag duidelijk zijn. En van dansen. Het was hard werken in het kapperswereldje. Maar ze zorgde steeds voor voldoende afleiding en inspiratie om de nieuwe week weer fris en vrolijk op te starten. Met vriendinnen ging ze vaak naar Blankenberge. Naar de discotheken The Kinks, The Beatles, The Stones en Belvedère. Verzamelen in het café van Chez Bob, op een steenworp afstand van het strand. Het leek daar vaak een Waalwijkse en Kaatsheuvelse invasie. Iedereen kende iedereen. Koffers vol kekke kleren en pruiken, een absolute must, gingen steevast mee. En er werd gefeest, veel gefeest. Een onvergetelijke periode in Herma’s leven. In het Pinksterweekend gingen ze uit in Antwerpen, in Knokke en naar Barqua Jacques in Zeebrugge. "Ik zal het nooit vergeten", vertelt Herma met een brede glimlach. "Wij dansten met z’n allen in groepsverband op de muziek van ‘The Harlem Shuffle. Helemaal geweldig."

Toneelstukken

In haar rol van kapster kon Herma regelmatig haar creatieve kwaliteiten botvieren bij toneelstukken van O.O.G. in Waalwijk. In de oude Leest in de Mr. Van Coothstraat werd elk jaar een toneeluitvoering gegeven. Twee stukken die in de 90er jaren veel indruk maakten, waren ‘Het leven een Leerschool’ en ‘’t Keind van Hierneffe’. Puur Volkstoneel in al zijn gradaties. Met veel changementen en snelle verkleedpartijen tussen de bedrijven in. De ouderwetse kapsels van honderd jaar geleden, ook die van de heren met hun grote bakkebaarden, wenkbrauwen, snorren en baarden, werden tijdens de generale repetitie en bij de vele uitvoeringen verzorgd door Herma en haar collega’s. Het was altijd één groot feest.

Anekdote

Dat met name dames honkvast zijn bij de keuze van een kapster, daar weet Herma over mee te praten. Een dame kwam jaren achtereen op vaste tijden naar de kapsalon en wilde alleen door Herma gekapt worden. Toen ze al ver in de 90 was, belde haar dochter: ‘Herma, ons mam is vandaag overleden, maar haar haar zit niet zo mooi. Wil je even komen’. Daarover hoefde Herma geen moment na te denken. Ook dat hoorde bij het vak.

Fraaie vormen

Een bruid werd enkele uren voor de bruiloft thuis uitgebreid gekapt. Herma zag een mooi beeld staan, wat een cadeau bleek voor het aanstaande bruidspaar. Ze was zo geraakt door de fraaie vormen, dat ze zei: "Dit is het. Dit ga ik doen." Ze sloeg spijkers met koppen en meldde zich aan voor de opleiding beeldhouwen op de Kunstacademie in Arendonk. Het is dan 2009. De pittige, 6-jarige studie beviel haar uitstekend. Sindsdien is Herma heel artistiek bezig in deze discipline. Geïnspireerd door haar ervaringen in Arendonk sloot zich aan bij Kunstencentrum ‘Het Pieck’ in Drunen. Hakken in steen. Passioneel als een volleerd beeldhouwer kan ze zich hier helemaal uitleven met alle soorten steen en klei. Sinds kort geeft Herma ook les in ‘Het Stuurhuis’ in Nieuwkuik. Beeldhouwen in hout. Behalve les geven begeleidt ze deze mensen met hun speciale hobby.

Sinds ze vijf jaar geleden gestopt is in de kappersbranche, is Herma ook actief als vrijwilliger in Zorgatelier ‘De Polder’, een kunstwerkplaats voor mensen met niet aangeboren hersenletsel, kortweg n.a.h. Of het nu linnen is, canvas, papier, hout, steen, verf of textiel; Herma is hier helemaal in haar element om haar kunstzinnigheden met anderen te delen.

Levensmotto

Ondanks een drukke agenda maakt Herma ook tijd vrij voor andere nuttige bezigheden. Elke zomerse morgen gaat ze voor dag en dauw zwemmen in Zwembad ‘Zidewinde’ in Sprang-Capelle. Meerdaagse fietstochten maken met haar man Herman ziet Herma als een uitje. Geen afstand is haar teveel. Verder loopt ze ook graag, ze yogat regelmatig en ze kan koken als de beste.

‘Heb jij ook een levensmotto, Herma’? Deze laatste vraag weet ze treffend te verwoorden: "Zoek verbinding. Kijk met een open vizier. Blijf niet vastzitten in je bubbel, maar probeer iets voor een ander te betekenen."