Na de slotviering op 7 juli wordt de kerk van de Hl. Martelaren aan de Eredienst onttrokken. Zangkoor St. Caecilia verzorgt tijdens deze viering de misgezangen en luistert de eucharistieviering op. Ze doet dit voor de laatste keer en daarmee komt een eind aan het bestaan van het zangkoor.

Het begon in 1906

In 1895 kwam er een kerk in de Berndijk en twee jaar later werd pastoor Sweens de eerste pastoor. In de begintijd zongen de paters van het Missiehuis nog in de nieuwe kerk.

Pastoor Eras, de opvolger van Sweens, besloot in 1906 een eigen koor op te richten voor de parochie. Eras begon met zes mannen een koor en daarmee was St. Caecilia een feit. Er werd toen Gregoriaans en Latijn gezongen.

Na het tweede Vaticaans concilie zong het koor niet langer achter in de kerk. Het werd uitgebreid met dames en zong voortaan op het priesterkoor. Het repertoire werd uitgebreid met het Nederlandse lied.

Trots op de rijke historie

De activiteiten van het koor bleven niet beperkt tot het verzorgen van de eucharistievieringen. In 2006 werd het 100-jarig bestaan gevierd met een weekend weg naar Limburg. In een Limburgse parochie mocht het koor de heilige mis zingen en werd er overnacht in een heus kasteel. Er werden allerlei leuke activiteiten georganiseerd. Om dit alles te kunnen bekostigen werden bingo’s georganiseerd en loten verkocht van de Grote Clubactie en het Prins Bernard Cultuurfonds.

De korendag, waar alle kerkkoren van de parochie aan deelnamen, was een van de absolute hoogtepunten.

St. Caecilia mocht veel jubilea vieren. Oudste koorlid Corrie Damen vierde vorig jaar een heel bijzonder jubileum: ze was zeventig jaar lid van het koor. Damen begon als koorlid in de St. Jozefparochie en vierde daar haar 50-jarig jubileum. Door sluiting van de kerk kwam ze naar de Berndijk. Damen maakt nu voor de tweede keer een kerksluiting mee.

Van alle markten thuis

Het koor beperkte zich niet alleen tot zingen. In vele andere werkgroepen waren koorleden actief. Het was nauw betrokken bij de avondwakegroep, voorlezen van schriftlezingen, bloemen verzorgen in de kerk, koper poetsen en de kerk schoonhouden.

Als de pastoor hulp nodig had, bezocht hij de koorrepetitie. Dan had hij de meeste kans van slagen. Er werd in 1993 geholpen bij de organisatie van het honderdjarig bestaan van de kerk. Twee jaar later werd het honderdjarig bestaan van de parochie gevierd.

Er was zelfs een processie. Talloze succesvolle acties werden op touw gezet om geld in te zamelen. Met de opbrengst kon de aula worden opgeknapt, zodat het koor op een fijne plek hun koorrepetities kon houden. Er kwam zelfs een Pastoor van Bragtplein.

Voortbestaan niet meer haalbaar

Het aantal koorleden is in bijna twintig jaar gehalveerd. Er zijn nog zestien koorleden met een gemiddelde leeftijd van 76 jaar. Jammer genoeg kwamen er geen nieuwe koorleden meer bij. Het kerkbezoek liep met rasse schreden terug. Daardoor werd het aantal kerkdiensten gehalveerd. Koor St. Caecilia begrijpt de sluiting van de kerk en dat het voor het koor na 118 jaar stopt.

Het wordt wennen

Het zal wel wennen zijn voor de koorleden die stoppen. Geen vaste wekelijkse repetitie-avond meer met daarna samen koffiedrinken. De helft van de koorleden gaat verder bij het St. Caeciliakoor van de Moer. Dit is ook maar voor een korte tijd: deze kerk sluit helaas volgend jaar ook haar deuren.

Samen zingen bracht het koor heel veel mooie dingen en de saamhorigheid wordt straks gemist. Maar de mooie herinneringen blijven.